Spaanse bureaucratie
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk & Laszlo
06 Oktober 2019 | Spanje, Bilbao
Hola!
Of hatjoe. Ondanks dat het nog steeds zo’n 23 graden is, heeft de verkoudheid hier behoorlijk toegeslagen. Tijd genoeg dus voor een nieuw verhaaltje.
Twee weken geleden was ik even in Nederland en wat een mazzel: de laatste Nederlandse zomerdagen meegepakt. Hoewel heimwee tot nu toe wel meeviel, was het opnieuw afscheid nemen van familie en vrienden moeilijk. Ook was het best raar om voor ons huis te staan, maar niet naar binnen te kunnen (ik was voor kraamvisite en kwaliteitskring in Bodegraven). Gelukkig bloeiden onze rozen in de voortuin nog steeds en dat deed me goed. De volgende trip is alvast geboekt voor eind november, heb er al zin in!
En dan een korte update over mijn NIE (het nummer waarmee ik aantoon hier te wonen en o.a. nodig heb voor sociale/medische zaken). Inmiddels ben ik drie bezoeken aan het politiebureau, twee bezoeken aan de bank en een stapel formulieren verder. ‘Vrij verkeer binnen de EU’, heeft mijn inziens toch een andere betekenis gekregen. Zonder arbeidscontract of zonder huwelijksakte is het papiertechnisch zelfs onmogelijk. En geloof me, die mensen van het politiebureau zijn niet bepaald vriendelijk. Gelukkig vond ik de akte ergens in een doos in Nederland en kan het proces worden voortgezet.
Waar ook een NIE voor nodig is: het aanvragen van een rijbewijs. Dat was bijna nodig, want op de terugweg naar Bilbao verloor ik mijn portemonnee op Schiphol. Raak ik eens iets kwijt, is het nog belangrijk ook.. Uiteindelijk kwam ik met hulp van Laszlo thuis en werd mijn portemonnee in ‘het systeem’ van afdeling Lost & Found gesignaleerd. Dan de grote uitdaging: mijn rijbewijs ophalen bij de Koninklijke Marechaussee. Dit was zonder mijn geweldige vriend Ruben (toevallig steward bij KLM) niet gelukt; Na een aantal telefoontjes mocht ik hem machtigen om mijn rijbewijs op te halen. Gelukkig, want na 30 dagen wordt zo’n document vernietigd en dan zou ik, na een medische keuring en een hoop papierwerk, een nieuw rijbewijs moeten aanvragen bij – je raadt het al – het vriendelijke politiebureau.
Langzamerhand kom ik erachter dat de Spaanse grammatica knap ingewikkeld is met de presente, indefinido, imperfecto, participido en gerundio. Sinds vorige week zit in een nieuwe klas op niveau A2 en het tempo ligt een stuk hoger (deze lerares ratelt werkelijk aan één stuk door..). In deze klas heb ik een geweldig persoon ontmoet: Masa. Zij komt uit Iran en is net als ik in augustus met haar man naar een buitenstadje van Bilbao verhuisd (ze woont aan de andere kant van de rivier). Het voelt alsof we elkaar al jaren kennen!
Om eerlijk te zijn was ik de eerste periode niet echt bezig met nieuwe vriendschappen; ik vond het prima zoveel tijd voor mezelf. Tijdens de eerste lesweken groeide de behoefte aan meer contact wel, maar mijn klasgenoten waren een stuk jonger en hadden hele andere interesses. Dit was toch wel lastig en maakte me onzeker. Ik ben nu heel blij een vriendinnetje te hebben gevonden waar ik gewoon mezelf mag zijn.
Ook leuk om te vertellen: Vorige week kon ik de weg naar het politiebureau vlakbij Indautxu niet meer vinden (Laszlo ging dit keer niet mee en ik bleek te zijn vergeten waar het precies was). Google maps faalde en hulplijnen had ik niet. Na tien minuten zoeken, kwam ik op straat een bekende tegen die me op weg hielp. En dat in een stad met 354.000 inwoners! Het was Rion, een Japans meisje uit klas A1, die we ontmoet hebben tijdens een tafelvoetbalavond (fútbolin) in Casco Viejo. Blijkt trouwens dat Laszlo en ik hier niet heel slecht in zijn, dus.. ;)
Tenslotte nog iets over de Spaanse voetbalwedstrijd van vorig weekend. Hoewel Laszlo liever had gezien dat ze (‘we’) zouden winnen (het is nu eenmaal zo dat wanneer Laszlo kijkt, het team waarvoor hij is, vaak verliest..), was de beleving erg intens. Nooit eerder zag ik een scheidsrechter zo slecht fluiten en de reactie van het publiek was spectaculair! We hebben heel wat ‘nieuwe’ Spaanse woorden geleerd haha. Het stadion is trouwens erg mooi, zie foto.
Hasta luego mis amigos!
Of hatjoe. Ondanks dat het nog steeds zo’n 23 graden is, heeft de verkoudheid hier behoorlijk toegeslagen. Tijd genoeg dus voor een nieuw verhaaltje.
Twee weken geleden was ik even in Nederland en wat een mazzel: de laatste Nederlandse zomerdagen meegepakt. Hoewel heimwee tot nu toe wel meeviel, was het opnieuw afscheid nemen van familie en vrienden moeilijk. Ook was het best raar om voor ons huis te staan, maar niet naar binnen te kunnen (ik was voor kraamvisite en kwaliteitskring in Bodegraven). Gelukkig bloeiden onze rozen in de voortuin nog steeds en dat deed me goed. De volgende trip is alvast geboekt voor eind november, heb er al zin in!
En dan een korte update over mijn NIE (het nummer waarmee ik aantoon hier te wonen en o.a. nodig heb voor sociale/medische zaken). Inmiddels ben ik drie bezoeken aan het politiebureau, twee bezoeken aan de bank en een stapel formulieren verder. ‘Vrij verkeer binnen de EU’, heeft mijn inziens toch een andere betekenis gekregen. Zonder arbeidscontract of zonder huwelijksakte is het papiertechnisch zelfs onmogelijk. En geloof me, die mensen van het politiebureau zijn niet bepaald vriendelijk. Gelukkig vond ik de akte ergens in een doos in Nederland en kan het proces worden voortgezet.
Waar ook een NIE voor nodig is: het aanvragen van een rijbewijs. Dat was bijna nodig, want op de terugweg naar Bilbao verloor ik mijn portemonnee op Schiphol. Raak ik eens iets kwijt, is het nog belangrijk ook.. Uiteindelijk kwam ik met hulp van Laszlo thuis en werd mijn portemonnee in ‘het systeem’ van afdeling Lost & Found gesignaleerd. Dan de grote uitdaging: mijn rijbewijs ophalen bij de Koninklijke Marechaussee. Dit was zonder mijn geweldige vriend Ruben (toevallig steward bij KLM) niet gelukt; Na een aantal telefoontjes mocht ik hem machtigen om mijn rijbewijs op te halen. Gelukkig, want na 30 dagen wordt zo’n document vernietigd en dan zou ik, na een medische keuring en een hoop papierwerk, een nieuw rijbewijs moeten aanvragen bij – je raadt het al – het vriendelijke politiebureau.
Langzamerhand kom ik erachter dat de Spaanse grammatica knap ingewikkeld is met de presente, indefinido, imperfecto, participido en gerundio. Sinds vorige week zit in een nieuwe klas op niveau A2 en het tempo ligt een stuk hoger (deze lerares ratelt werkelijk aan één stuk door..). In deze klas heb ik een geweldig persoon ontmoet: Masa. Zij komt uit Iran en is net als ik in augustus met haar man naar een buitenstadje van Bilbao verhuisd (ze woont aan de andere kant van de rivier). Het voelt alsof we elkaar al jaren kennen!
Om eerlijk te zijn was ik de eerste periode niet echt bezig met nieuwe vriendschappen; ik vond het prima zoveel tijd voor mezelf. Tijdens de eerste lesweken groeide de behoefte aan meer contact wel, maar mijn klasgenoten waren een stuk jonger en hadden hele andere interesses. Dit was toch wel lastig en maakte me onzeker. Ik ben nu heel blij een vriendinnetje te hebben gevonden waar ik gewoon mezelf mag zijn.
Ook leuk om te vertellen: Vorige week kon ik de weg naar het politiebureau vlakbij Indautxu niet meer vinden (Laszlo ging dit keer niet mee en ik bleek te zijn vergeten waar het precies was). Google maps faalde en hulplijnen had ik niet. Na tien minuten zoeken, kwam ik op straat een bekende tegen die me op weg hielp. En dat in een stad met 354.000 inwoners! Het was Rion, een Japans meisje uit klas A1, die we ontmoet hebben tijdens een tafelvoetbalavond (fútbolin) in Casco Viejo. Blijkt trouwens dat Laszlo en ik hier niet heel slecht in zijn, dus.. ;)
Tenslotte nog iets over de Spaanse voetbalwedstrijd van vorig weekend. Hoewel Laszlo liever had gezien dat ze (‘we’) zouden winnen (het is nu eenmaal zo dat wanneer Laszlo kijkt, het team waarvoor hij is, vaak verliest..), was de beleving erg intens. Nooit eerder zag ik een scheidsrechter zo slecht fluiten en de reactie van het publiek was spectaculair! We hebben heel wat ‘nieuwe’ Spaanse woorden geleerd haha. Het stadion is trouwens erg mooi, zie foto.
Hasta luego mis amigos!
-
06 Oktober 2019 - 11:53
Frank Vial:
Hoi Anouk,
Weer flink in de pen geklommen.
Bedankt!
Succes met de NIE en je persoonlijke spullen.
Groetjes en tot snel,
papa -
06 Oktober 2019 - 12:46
Liselot:
Never a dull moment! Superleuk hoe je het opschrijft, het is net alsof we er bij zijn!
Zet ‘m op lief vriendinnetje! Wel heel bijzonder, zo’n ervaring, je doet het hartstikke goed! Liefs uit snotterend Nederland (de herfst is ingetreden!) -
08 Oktober 2019 - 08:50
Hanneke:
Lieve collega!
Ook hier is het koud en snotterig! Goed om te zien dat je daar ook contacten opbouwt en je weg vindt 9 letterlijk en figuurlijk). houd ons opd ehoogte!
Liefs -
11 Oktober 2019 - 19:35
Ineke De Graaf:
Hoi hoi, wat een leuk berichtje!.
Zelfs de vervelende dingen beschrijf je vlg. mij nog met een glimlach.
En wat fijn, dat je een leuke gelijkgestemde vriendin hebt gevonden!
Het klinkt allemaal erg goed Anouk.
Veel plezier de komende tijd, en doe de groeten aan Laszlo.
Hartelijke groetjes, Ineke. -
11 Oktober 2019 - 19:47
Merlin:
Leuke beschrijving van de bureaucratie. Gezien de goede resultaten heb je in NL er al goed mee leren omgaan. Geweldig dat je al nieuwe contacten begint op te doen. Groeten en liefs voor jullie beiden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
